Huilen is een normaal biologisch gedrag van de baby. Het is een kenmerk van zoogdieren. Voor baby’s is het een manier om te communiceren. Communicatie over zijn welbevinden (honger, pijntje, koude etc.) In de leeftijd van twee weken huilt een baby gemiddeld 1,5 uur per dag en piekt bij zes tot acht weken, met gemiddeld 2,5 uur per dag en dat neemt af bij 3/4 maanden.
Een inktzwarte wolk:
Maar wat is dan exessief huilen? Een geleerde heeft in 1954 daar een definitie over losgelaten. Excessief huilen is tenminste drie uur per dag, gedurende minimaal drie dagen per week en dat ten minste drie weken achtereen. Een betere definitie is, wanneer de ouders het overmatig huilgedrag als zodanig bespeuren, tenslotte is de ervaring van de ouders is voldoende betrouwbaar. Ervaren zij hun kindje als een huilbaby, dan is dat zo.
Vrijwel alle baby’s met excessief huilen zijn gezond. Echter, 5 a 10% die op het eerste gezicht gezond lijken, wordt toch een organische oorzaak gevonden. Denk aan een infectie, maag- en darmproblemen en voedingsproblemen.
In verband met het huilen van de baby zoekt 22% hulp want soms wordt het kraamgeluk overschaduwt door een dusdanige inktzwarte wolk, waarbij hulp dan dringend nodig is als de ouders, en vooral de moeder, strak van de spanning staan.
Mogelijke oorzaken:
Organische oorzaken kind:
- Traumatische geboorte
- Temperament van de baby
- Oververmoeidheid
Ouderfactoren:
- Zwangerschap
- Sociaal-economische status
- Stress
- Postpartum depressie
- Ouder-kind relatie
Het is altijd goed om medische oorzaken uit te laten sluiten bij de (huis)arts, al wordt er maar bij 5% van alle gevallen een medische oorzaak gevonden. Bij de andere 95% ligt de oorzaak mogelijk in het emontioneel welbevinden van de baby in connectie met de mama en/of papa. In de baarmoeder was de baby al bewust van geluid, licht en gevoelens en na de geboorte is dat niet anders. Onzekerheid, angst, twijfels en andere negatieve emoties, worden door de baby haarfijn aangevoeld en kan daar alleen maar huilend op reageren.
Verstoord hechtingsproces:
Tijdens een geboorte met vacuümpompverlossing of een vroeggeboorte kan het hechtingsproces verstoord worden. Onderzoek en ervaring wijst uit dat nagenoeg alle huilbaby’s een trauma voor, tijdens of na de geboorte hebben opgelopen.
Maar daarentegen zijn er bij een normale bevalling ook huilbaby’s.
Postpartum depressie:
Bijna de helft van de moeders met een excessief huilende baby heeft een milde tot ernstige postpartum of persoonlijkheidsproblematiek. Ook blijkt dat baby’s meer huilen en minder troostbaar zijn naarmate de moeder meer depressieve symptomen heeft.
Poliklinische behandeling:
Een kindje dat ontroostbaar is en 24 uur achter elkaar huilt, waardoor de ouders tot wanhoop zijn gedreven, zal worden opgenomen. Een zorgverlener is resoluut en heeft geen nauwe band met de baby. De baby voelt dat haarfijn aan en kan hierdoor slapen en vooral bijslapen (alsook de ouders). Op de poli wordt onderzocht of een medische oorzaak uitgesloten kan worden. De verzorgende krijgt tips en adviezen voor het verzorgen en meer inzicht om het kindje te leren begrijpen.
Belangrijk:
Alles is tijdelijk … ook het huilgedrag van een kindje. Naarmate het kindje groeit, zal dit gedrag ook veranderen.
De oplossing:
- Knuffelen
- Elkaar leren begrijpen
- Ontspannen zijn
- Rust, reinheid en regelmaat
Positieve boodschap:
Na de leeftijd van drie maanden daalt het aantal uren huilen vanzelf.
De meeste excessief huilende baby’s groeien uit tot gezonde, normale kinderen.
